زمان خیلی درس ها بهم داد که الان بعد گذشت 24 سال سن میتونم بشینم از درس های زندگیم برای یک نفر تعریف کنم و بهش بگم اشتباهات منو تکرار نکن 

خیلی خیلی خیلی حرف هست ولی نمیدونم از کجا بگم قطعا اگه شروع کنم به نوشتن ی مشت حرف های بی سر و ته از چیز هایی ک تو این چند ماه بهم گذشت کنار هم قرار میگیرن حتی حوصله گفتن هم ندارم چند روز به خودم گفتم برو بنویس ولی الان انگار دارم به خودم میگم از چی بنویسم 

از آدمی هی رفت و هی اومد و آخرشم اومد به بدترین شکل داغونم کرد گ رفت ?

از کاری ک واقعا زجرش خیلی بیشتر از خوبی هاشه و اکه ی دقیقه حالم خوبه در عوضش چندین روز داغونم من ک تصمیم نهایی رو گرفتم حتی اگه روزی هم پشیمون بشم ولی تصمیم نهایی رو گرفتم ک همه چی رو ول کنم و بیام درسته ک دوباره روزهای مبهم و اعصاب خورد کنی انتظارم رو میکشه ولی شاید به امید خدا همه چی خوب شد من تحمل اونجا و مسولیت تخمی اونجا رو ندارم 

توییتر هم ک دیگه برام کارنمیکنه مغز خودمم دیگه کار نمیکنه دیشبم خوابم برد و دعای کمیل هم فراموش کردم بخونم با اینکه این هفت ماه خیلی خبلی بدرد نخور شدم ولی هنوز ناراحتم از نخوندن دعای کمیل 

ی کلمه ای هست به اسم نمیدونم این کلمه سال هاست با منه 

ولی بازم پناه بر خدا.